bir ucu olmasa insanın
yani bağlanıvermese bir yere
bucaksız olsa insan
kuş misali
kanatlanıp uçuverse
konsa göle denize
bir su birikintisine
ıslanıverse parmak uçları
serinlese
hayat bir su birikintisindeki gülümseme oluverse
oluyor aslında. başta kısa anlar uğruyor tebessümler, sonra artıyor sayısı anların. bağlarından kurtuluyorsun ya da istediklerinle değiştiriyorsun. sonra güzel oluyor her şey, tebessüm gülücüğe ve sonra kahkahaya dönüyor. hatta kırışıklıkların artıyor diye rahatsız bile olabiliyorsun...:)
ah be sevgili y. ne olcak bizim bu hallerimiz. donup dolasip ipi kendimize gecirisimiz. her cikilan yolda donup dolasip kendi uclarimizi bulup her ucu birbirine baglayip sonra da ucsuzlasisimiz. zor mu bizi buluyor biz mi zordayiz bilmiyorum ki. sevginle.
Teslim olduk galiba oldurulduk şimdilerde.Uçsuz bucaklığı tattık çok şükür, damlayken ummana kavuştuk da. Öyledir Evrenim, novellam, kazara olmayan yazarım inşaallah.
insan bir an için fark ediyor tutsak da sonrası... yine akıl karışıyor işin içine. ah keşke akılsız klasa insan yürek gibi. sadece aşk olsa içi dışı değil mi...
10 yorum:
oluyor aslında. başta kısa anlar uğruyor tebessümler, sonra artıyor sayısı anların. bağlarından kurtuluyorsun ya da istediklerinle değiştiriyorsun. sonra güzel oluyor her şey, tebessüm gülücüğe ve sonra kahkahaya dönüyor. hatta kırışıklıkların artıyor diye rahatsız bile olabiliyorsun...:)
sen guluyorsun ya simdi butun dunya da sana guluyordur. ve bence dunyanin en guzel hali de budur.
evet novella, artık bütün dünya da bana gülüyor. aman pek eğlenceli hayat..:)
sen pazarları bile seviyorsundur artık :)
şimdi düşünüyorum, benim ucu olmayan halim, kendimi ne yapar uçsuzlaşırken...
ve hep ipimi çeke çeke geri alıyorum kendimi, bu kadar oksijen bir süre daha yeter.
ah be sevgili y. ne olcak bizim bu hallerimiz. donup dolasip ipi kendimize gecirisimiz. her cikilan yolda donup dolasip kendi uclarimizi bulup her ucu birbirine baglayip sonra da ucsuzlasisimiz. zor mu bizi buluyor biz mi zordayiz bilmiyorum ki. sevginle.
Teslim olduk galiba oldurulduk şimdilerde.Uçsuz bucaklığı tattık çok şükür, damlayken ummana kavuştuk da.
Öyledir Evrenim, novellam, kazara olmayan yazarım
inşaallah.
sufim... sesini duymak iyi geliyor her seferinde. sesin solugun, solugun sesin olsun. hep duyayim yuregimde. amin.
Zaten bir ucu yok ki insanın
sadece, beden hapishanesinde tutsak bir müddetliğine. Bunu farkettiğinde su da sensin,deniz de EVREN de!!! Hepsi sensin.
insan bir an için fark ediyor tutsak da sonrası... yine akıl karışıyor işin içine. ah keşke akılsız klasa insan yürek gibi. sadece aşk olsa içi dışı değil mi...
Yorum Gönder