29.02.2012

Dört Yılda Bir



Bugünü düşündüm, takvim yaprağının dört yılda bir gülen yüzünü. Bugün doğanları, bugün ölenleri... Anılmak zamana bağlı olabilir mi? Birini hatırlamak, birine öfke duymak, birine sarılmak, derdini anlatmak bir güne sığdırılabilir mi? 

Bütün bunları düşündüğümde nasıl da anlamsızlaşıyor tarihler... Zamanlar kalıyor geriye... Anlar... Anılar... Bir de söyleyişler kalıyor kulağımda. Hafızama kazınıyor sesler, gözler ve dudaklar. Bugünü düşündüm. Takvim yaprağının dört yılda bir gülen yüzünü. Sonra yaşamıma değmiş, kalmış, izi hiç silinmeyen o gülen gözleri. Kimi kahverengi, kimi yeşil, kimi açık, kimi koyu... Ama ille ki derin, ille ki sevgi dolu... İyi ki...



1 yorum:

tutsak dedi ki...

keşkeleri silip atsak
ya dalardan vazgeçsek
bir deleri görmesek
hep iyi kilerde kalsak
İYİ Kİ....