yalnızlık duygum azgın bir dalgadır, vurur yürek kıyılarımı. yıkmadığı hiç görülmemişti... evet, miş'li geçmiş zamanlarn unutulmaya yüz tutmuş masalları...
geçtiğimiz hafta inen nur sadece yüzümü aydınlatmadı, çıkıp geldiği yüreğim de bir o kadar ışıldıyordu, sımsıcaktı. kendi kendimi seven kendimin kendime kendimden kopup gelen dönüşmüş bir kendimdi hediyem: evrenle uyumlu kendim. evet! kendimi kendime hediye ettim. evreni bana, beni evrene...
aldım başımı, sağ duyumun hadi demesi ile çıktım yola. yol yol değil. biliyorum. gittim daha da önce. ama bu sefer baktığım yer farklı. gidiyorum, olacakları bile bile. yanıltmadı evren beni. oldu! miş'li geçmemiş bir zaman diliminde olsam, kahrımdan taş taş üstünde kalmayacak olan kıyılarımda, bu sefer sonsuz beyaz kumlar üzerinde yürüyüş yapan beni gördüm. ayakları mutluluktan havaya çarpan benin çocuk hallerini tuttum ellerinden. savurdum rüzgara. rüzgarı sevdim. beni hiç üşütmedi. ne var ne yoksa çıkarttı üzerimdekileri. çırıl çıplak kalmadım ama hafifledim. kalan bir kaç katı atmak için belki de melteminde dillenirim, dedim. evet! Ona... baktım gökyüzüne, iyi ki, dedim.
evet, ayaklarım yere sağlam basmıyordu, gökteydi... ve yüreğim... evet, yüreğim kanatsız kuştu. ahenkle bütünleştim kumlarla, denizle, havayla... uçtummm... uçtum.
güzeldi... yağmurun, ben her kafamı dışarı uzattığımda sadece öper gibi yağması da yaşamaya değerdi.
.
6 yorum:
Tanri'nin seni kimle soyacagi belli degildir. Sevindim hafifledigine :)
Yüreğinin kararlı adımlarıyla yürümüşsün ya işte o herşeye değer Novella'm, üşütmeyen rüzgarların, ıslatmayan yağmurların, mutluluğun daim olsun...
Öperim
Bu yazıyı çok sevdim ve beyaz kumlardaki pembe kızın hallerinide..
Böyle mutluluk yazıları beni çok sevindiriyor...
Hem böyle gökyüzünde olsun ayakların...
hafifledim umam, hafifledim de, bilirsin beni, ayak diretirim eşikte. evet, yine, gene aynı yerde elimde bir oyuncak, oyalanıyorum biteviye...
saolasın be sokağımın kedisi, bir görseydin beni, bilmediğim şehrin sokaklarında yürüdüm ben, martılara simit verdim ve bir sokak köpeğini sevdim. güzeldi... dileklerin kadar içtenti yaşananlar. hepsini yüreğime kazıyıp geri geldim... sevgimle.
kız çocuğunu görsen severdin elifim... öyle saf, öyle masumdu ki... mutluluk hissettiğimdi, ne güzel ki taşıyabilmişim kelimelere de... sevgiler canım...
Yorum Gönder