uzun içten bir girizgahı vardı mailin.
samimi ve sıcak.
uzaklardan ama alabildiğine yakından.
yürekten geldiği belli,
yüreğe deyeceği kesin.
okudum ve ağladım.
kafamda uzun zamandır aynı soru
ben kimim?
bir cevap daha geldi,
yürekten.
okudundu yürekle.
eşlik eden gözyaşının bir anlamı vardı.
bende saklı kaldı.
kalacak.
içimdeki çocuk o saklıya tutunacak.
.evren yalnız olmadığımı hissettiriyor,benzer bir yürek atışının güvenini veriyor.
tanıdık bildik bir sığınak gibi..
novella gücümü hissettiriyor.
nerede nelerin saklı olduğunu gösteriyor. aslında öğretiyor.
yol burdan gidiyor ama o seni götürmez sen yürümelisin diyor.
rüyalara giren ak sakallı derviş gibi :)
dedim ya evren de novella da iyi geliyor bana..
ama en iyi gelen ne biliyor musun?
novella nın evren olduğunu bilmek, onu keşfettiğini bilmek..
9 yorum:
Hem novella, hem evren, hem kazara olmayan yazar, hem sevgili, hem dost, hem candan...Senin bir damla gözyaşın düşmesin sakın toprağa titrer sonra yüreğim sevgilerimle.
Hepsi birden olmak; birleştirmek, büyütmek, gelişmek yürek ister. Kim olursan ol, biliyorum ki hep bu yürekte, bu güzellikte olacaksın...
tontinim, gün geçtikçe, nerede hangi isimle hangi inançla değil de yürekle doğduğumuz fark ettikçe, kalmadı hiçbirinin önemi... sadece yürekler var artık yüreğimde. rengi, dili, Ona özgü yürekler.
seviyorum seni...
değil mi kedicim. ne de güzel demişsin... yürekte olmak hali. asıl önemli olan da bu evet, seviyorum seni... yüreğini... bi de kıskanıyorum şu gezmelerini :)
bir ara böyle bir yazı yazmak istedim. blog yazarlarını karşılaştırmak gibi. aslında karşılaştırmak değil tam da neyse işte.. orda novella ve evren di ilk karşılaştıracağım yazarlar (gerçi aynılar ya neyse). velhasıl benzer şeyleri yazacaktım; novella güçlü, evren naif kırılgan v.s.
denk düştü, yoksa ben mi yazdım o maili...
hala yazabilirsin ki gereksizim... yazan aynı olsa da, iki blogun hataya baktığı yer aynı değil... ne güzel gören gözler de olunca insan kendini bir kez daha onaylıyor. teşekkür ederim, bugün pazar ve ne güzel başladı bir bilsen...
evren daha kafası karşık bir kadındı, arıyordu, tanıyordu, durup hissettiğinin ne olduğunu yazarken, geçtiği yolları sorgularken, bir bir tamamlıyordu kendini. varışıdır evrenin novella'sına...
novella, penceresinin ardındaki kokuyu biliyor artık, hani herkesin koştuğu yağmurda yürüyordu ya,şimdi artık neden yürüdüğünü tam olarak biliyor artık. bakınca görmek gibi, suya yansıyan yüreğinin aksini.
sen ne güzel bir kadınsın ki sevgili y., yansıtıyorsun seni seven yüreği...
yok yazmaktan vazgeçmem iki ismin aynı kişi olmasından değil, haddim olmadığına kanaat getirdim. bir de ufak bir hata yanlış anlaşılmalara vesile olabilir diye düşündüm. velhasıl şimdilik vazgeçtim. hatta şimdilik de değil, tamamen vazgeçtim....
Yorum Gönder