üzerine ilk aşkın isimleri kazınmış tahta sıraya oturmuş düşünürken gördüm onu. duvarları yarıya kadar koyu renk boyanmış sınıfın nemli kokusunda ağrıyan başımı yukarı kaldırdığım her seferinde yeni yetme utangaç bakışların izlerinde takılı kalıyordum örümceklerin ağları ile kaplanmış köşelerde. kafamı sessizliğe gömüp düşünürken yakaladım kendimi. sanki her şey süt limanmış gibi hızla kafamı çevirdim, yaz ortasında kışı andıran griliğe bürünen havadan bir nefes alırım diye. işte o anda gördüm, kolları çıkarılmış pimapen pencere pervazında kurşun kalem siliklerinin arasında duran uçuç böceğini. kimbilir kim tarafından kim için yapıştırılmıştı pencereye. kim bilir kim tarafından ne de ağır anlamlar yüklenmişti kırılgan kanatları üzerine. bilir miydi uçuç böceği, annesinin ona terlik pabuç almak için gittiğini ve onu oraya koyan delikanlının genç kızı öpmeye cesaret edemediğini. nedendir bilinmez ben bunları düşündüm o lise sıralarında. bir yokuşu hatırladım okuldan çıkıp da arabama yürürken, ilk aşkın o dudağa değmeyen, yanakla dudak arasında bir yerde asılı kalan o ilk öpücüğünün heyecanı sarıverdi beni. titredim bir parmak açık kalmış araba penceresinden içime yağan çisil çisil yağmurun yüzünden. durup dururken gözlerim nemlendi sonra, "sen bilir misin uçuç böceği" diye bağırmışım arabada, "sen bilir misin kaç bahar oldu, böyle öpülmedim ben bir koridor boyunca"
2 yorum:
süper olmuş:)) bak bu cümleyi yani "süper olmuş" u kendi tonundan söyle... ben o sesle duydum da:)) telin tellerine behzat konmuştu da, o sebepten yani:))
teşekkürler... arasıra oluyor işte süpper ;)
Yorum Gönder