30.11.2010

Gün

yazmak isteyen aklıma inat, gelip geçen onca kelimeden hiçbiri tutunmuyor yüreğime
gelip geçiyor işte
ben durup bekliyorum
gelecek o kelime
gelip de takılacak yüreğime
işte, diyorum, o vakit tutmayın beni.
öyle bir yazacağım ki; öylesine  akıp gidecek kelimeler
dönüp okuduğumda ağzımdan çıkıverecek o cümle:
ben mi yazdım şimdi bunları...
evrensel bir enerjinin etrafımda tur attığını hissediyorum
o enerjiye siz ne dersiniz bilmem ama ben o enerjiyi hissettiğimden beri yaşamı biraz daha fazla seviyorum
sesime yansıyor ışıltısı, şakıyormuşum öyle diyorlar...
şakıyor sesim
benim sesim mi?

sıklıkla kendimi önce gökyüzüne sonra da yüreğime bakar yakalıyorum.
sonra sessizce ve bazen yüksek sesle:
bugünlerde benle uğraşıyorsun, diyorum.
gülümsüyoruz karşılıklı.
iyi ki, diyorum.
iyi ki, dediğini duyuyorum.





.

Hiç yorum yok: