oysa benziyor geçmişine
ne değişiyor diyorum
ısınıyor mu hava
buzullar eriyor mu
bazı yiyecekler ve hatta su tükenmek üzere diyorum sessizce
insanlar çoğalıyor
tüketiyoruz kendimizden başlayarak diyorum sonra
kafam bugün karışık
oysa yeni bir güne uyandım
yeniden
yenilenerek
değişen ne
soğuyor hava
yapraklar kavuşuyor toprağa
hatırlıyorum gene bir bahar ertesindeydi bütün bu yaşananlar
benziyordu üzerinden geçtiğim günlere
değişen ne
belki biraz daha farkındayım şimdi bulutun
ve hatta kuşların
odanın penceresini açsan ne yazar ki diyorum kendime
sen yüreğinin penceresini aç
bak bakalım
mevsimin ne
ne tanıdık geliyor yazdığım her kelime
değişen birşey de yok gibi
sanki ben eski ben
kelimeler eski
hissettiklerim de
yenilenen ne
baktığım pencere oluyor cevabım
gördüğüm yer hatta
